باکتری‌های خطرناک دوران کودکی| "بمب‌های ساعتی" در روده‌ها که ممکن است با افزایش سن به سرطان تبدیل شوند

به گزارش مجله خبری نگار، این یافته‌ها بینش‌های جدیدی در مورد افزایش نگران‌کننده موارد این نوع سرطان در بین افراد زیر ۵۰ سال ارائه می‌دهد.

در قلب این کشف، سم کولی‌باکتین قرار دارد، ماده‌ای که توسط گونه‌های خاصی از باکتری E. coli که در روده‌ها ساکن هستند، تولید می‌شود. آنچه این سم را به طور خاص خطرناک می‌کند، توانایی آن در آسیب رساندن به DNA سلول‌های روده است.

تیم تحقیقاتی دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو، دریافتند که قرار گرفتن در معرض این سم در سال‌های اولیه زندگی می‌تواند یک اثر ژنتیکی دائمی، شبیه به یک جای زخم پاک‌نشدنی، بر جای بگذارد که احتمال ابتلا به سرطان روده بزرگ را در سنین پایین به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد.

این مطالعه که در مجله نیچر منتشر شده است، بر تجزیه و تحلیل عمیق ژنوم‌های استخراج شده از ۹۸۱ تومور سرطانی، که از بیماران در یازده کشور مختلف جمع‌آوری شده بود، با تمرکز بر مقایسه موارد ابتلای زودرس (زیر ۵۰ سال) با موارد ابتلای دیررس (بالای ۷۰ سال) تکیه داشت.

نتایج، الگوی جالبی را نشان داد: جهش‌های ژنتیکی مرتبط با اثرات کولی‌باکتین تقریباً سه برابر بیشتر در بیماران جوان‌تر، به ویژه افراد زیر ۴۰ سال، شایع بود.

پروفسور لودمیل الکساندروف، محقق ارشد این مطالعه، می‌گوید: «این جهش‌ها مانند یک سابقه تاریخی هستند که در ژنوم حک شده‌اند و داستانی از مواجهه زودهنگام با عوامل سرطان‌زا را برای ما بازگو می‌کنند.» او افزود که این یافته‌ها ممکن است توضیح دهد که چرا برخی افراد در سن ۴۰ سالگی به جای ۶۰ سالگی به این بیماری مبتلا می‌شوند، زیرا جهش‌های ایجادکننده سرطان می‌توانند در ۱۰ سال اول زندگی رخ دهند.

این اکتشافات در زمانی رخ می‌دهد که جهان شاهد افزایش نگران‌کننده‌ی میزان سرطان روده‌ی بزرگ در بین جوانان است. داده‌ها نشان می‌دهد که موارد ابتلا در میان افراد زیر ۵۰ سال، در طول ۲۰ سال گذشته، هر دهه دو برابر شده است. اگر این روند ادامه یابد، کارشناسان انتظار دارند که این نوع سرطان تا سال ۲۰۳۰ به علت اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان در میان بزرگسالان جوان تبدیل شود.

آنچه به رمز و راز این پدیده سلامتی می‌افزاید این است که بسیاری از بیماران جوان سابقه خانوادگی این بیماری را ندارند و از عوامل خطر سنتی مانند چاقی یا فشار خون بالا رنج نمی‌برند. این امر دانشمندان را بر آن داشته است تا به دنبال عوامل پنهان دیگری مانند تأثیرات محیطی یا میکروبی باشند که یکی از آنها ممکن است در مطالعه حاضر کشف شده باشد.

اما این مطالعه سوالات زیادی را بی‌پاسخ می‌گذارد، از جمله: کودکان چگونه این گونه‌های باکتریایی مضر را به دست می‌آورند؟ آیا عوامل محیطی یا غذایی خاصی وجود دارند که خطر این مواجهه را افزایش دهند؟ و آیا می‌توان روش‌هایی برای تشخیص زودهنگام این جهش‌های خطرناک ایجاد کرد؟

تیم تحقیقاتی اکنون در تلاش است تا از طریق رویکرد‌های مختلف، از جمله توسعه آزمایش‌هایی برای تشخیص جهش در نمونه‌های مدفوع و مطالعه امکان استفاده از پروبیوتیک‌ها برای مبارزه با گونه‌های مضر باکتریایی، به این سؤالات پاسخ دهد.

این یافته‌ها نشان‌دهنده‌ی یک تغییر کیفی در درک ما از ریشه‌های سرطان است، زیرا نشان می‌دهد که برخی از عوامل ایجادکننده ممکن است به مراحل بسیار اولیه‌ی زندگی بازگردند، و نه فقط به دوران بلوغ، آنطور که قبلاً تصور می‌شد. این تغییر در دیدگاه علمی ممکن است دریچه‌ای به سوی استراتژی‌های پیشگیرانه جدیدی باز کند که بر محافظت از سلامت از اوایل کودکی تمرکز دارند، نه اینکه منتظر بمانند تا میانسالی غربالگری و پیشگیری را آغاز کنند.

منبع: scitechdaily